[اللولي اللولي]

ونهضت
من وجع الماضى
وحلم الي فات
وجلست اليكى متاملا

وبكيت

لانى كنت اجهل
ان فى عينيك معبد
همستى فى داخلى
كهمس النسيم

تفتحت البراعم فى صدرى
ورشت عطرا
طيب انفاسى
واعادنى الى الحياة
مرة ثانية
امتلات رغبة
والخلجات فى قلب تخفق
ورياح الحب
فى جسدى تعصفت

فار تعشت لاول مرة

كان الحنين يختزن
فى داخلى بدا يتفجر
وغمرتنى السعادة
فى تلك اللحظة

نهضت كلمات ملتهبة
اكثر من شهب الشمس
واعمق من اهداب تفور بالاحزان
ورق الدمع فى عينيكى
فاوقفنى على الكلام

وفى سكون الليل
جلسنا بصمت
وانهمرت الاشواق تخاطب بعضها
بلمسات دافئة
ونظارات غارقة
وقرانا العبارات فى وجوه
بعضنا

ومرة اللحظات ونحن نتكئ على الفجر
وننتظر
وحين رحلت تلك الغيوم
فى سماء عينيكى
ضمنا الى صدرى
وطرنا الى الكون
ننشد حبنا